Odnosne rečenice se dele na dve grupe: Odredbene odnosne rečenice (Defining relative clauses) i umetnute odnosne rečenice (Non-defining relative clauses).
Odredbena odnosna rečenica (Defining relative clause) bliže određuje imenicu ili zamenicu na koju se odnosi. Ona se ne može izostaviti jer bez nje rečenica ili nema smisao ili ga menja.
Ove rečenice počinju odnosnim zamenicama who, whose, whom, which, that.
Kada govorimo o ljudima, koristimo who ili that.
Kada govorimo o stvarima ili životinjama koristimo which ili that.
Kada odnosna zamenica menja prisvojnu zamenicu (his, her, their...) koristimo whose (čiji, čija, čije)
Odnosne zamenice who, that i which mogu biti subjekat ili objekat odnosne rečenice. Na primer u rečenici:
ili u rečenici:
Međutim, u rečenici:
Ili u rečenici:
Kada je odnosna zamenica objekat rečenice ona se može izostaviti.
Whom se koristi umesto who ili that kada predstavlja objekat, pa se može reći i:
Zamenica whom se retko koristi u govornom jeziku.
Odredbene odnosne rečenice se ne odvajaju zarezom od glavne rečenice.
Umetnuta odnosna rečenica (Non-defining Relative Clause) daje dodatno obaveštenje o glavnoj rečenici koje nije bitno za značenje rečenice kao celine. Glavna rečenica bi i bez nje imala smisla.
which is the capital of Serbia je umetnuta odnosna rečenica (non-defining relative clause) i odvaja se zarezima od glavne rečenice.
Odnosne rečenice počinju odnosnim zamenicama who, which, whom i whose.
U umetnutim odnosnim rečenicama za stvari i životinje, koristi se odnosna zamenica which (ali ne i that kao što je slučaj sa odredbenim odnosnim rečenicama).
U umetnutim odnosnim rečenicama za osobe koristimo odnosnu zamenicu who (ali ne i that kao što je slučaju sa odredbenim odnosnim rečenicama).
U slučajevima kada je who objekat rečenice, umesto njega se može koristiti whom.
Varijanta sa who:
U značenju njegov (his), njen (her), njihov (their) koristimo whose.
Which se takođe može odnositi ne samo na reč iza koje stoji već i na čitavu rečenicu.