Participi (sadašnji i prošli) su glagolski pridevi koji se najčešće koriste za građenje trajnih i perfect vremena. Ali oni se mogu koristiti i u raznim konstrukcijama za skraćenje rečenica.
Participi se koriste da skrate rečenicu kada označavaju radnju istovremenu sa dešavanjem radnje glavnog glagola.
Nekada radnja participa može i da prethodi glavnoj radnji:
Sadašnji particip može da objašnjava razlog izvršenja neke radnje:
Takođe se koristi da označi trajne osobine stvari ili ljudi:
Prošli particip se koristi u obrascu
subjekat + glagol + imenica/zamenica + prošli particip
sa velikim brojem glagola kao što su feel, find, get, have, hear, like, make, prefer, see, want...
Upotreba glagola have i get u ovakvim konstrukcijama se zove Causative Have i znači da radnju nije izvršio subjekat već neko drugi za njega.
Ponekad konstrukcija have something done ima značenje iskusiti, proći kroz nešto, npr.
Sadašnji particip se može koristiti u obrascu
subjekat + glagol + imenica/zamenica + sadašnji particip
sa velikim brojem glagola koji označavaju čulne senzacije (verbs of sensations), npr. hear, look at, notice, observe, perceive, see, smell, watch, a i sa glagolima like, find, get, have, keep, make, want, wish...
Ponekad u istim ovim konstrukcijama sadašnji particip može biti zamenjen infinitivom bez to. Razlika je u tome što konstrukcija sa infinitivom označava završenu trenutnu aktivnost a sadašnji particip označava radnju koja traje.